انجمن حماسهپژوهی پارس طی آیینی با حضور لیلا دودمان، رییس کمیسیون فرهنگی شورا شهر شیراز، جعفر موید شیرازی و جمعی از فرهنگوران، حماسهپژوهان و ادیبان فارس و شیراز گشایش یافت.
کوروش کمالی سروستانی، مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس در آیین گشایش این انجمن اظهار کرد: در کهنه سرایی که جهانش می نامیم، انسانها زاده می شوند تا به مدد رویاها و تخیلاتشان ببالند و تا ایفای رسالت خویش بر بطن خاکی این جهان هستی، به مقابله با هرآنچه اهریمنی است، برخیزند.
وی در این رویداد که در مرکز مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس برگزار شد، افزود: در این میان، شاهکارهای ادبی خلق می شوند تا عمیق ترین نگرش های ممکن را به ماهیت انسان، برما عرضه کنند و بدین قرار، از این آثار می توان برای تقویت وحدت و هویت ملی بهره گرفت؛ از این منظر ضرورت بهره گیری از متون ادبی بر همگان هویداست؛ چراکه قادر خواهیم بود از این رهگذر، زندگی فکری همه اقشار مردمان جامعه را به هم پیوند زنیم.
مدیر مرکز سعدیشناسی ادامه داد: حماسه ملی شاهنامه سترگ، هنری است استثنایی که در بطن آن تاروپود والاترین جلوه گاه خودآگاه تاریخی مردمانی نهفته است که به فراخور گنجایش ها و شایستگی ها ی مینوی خود، از روح جهانی برخوردارند و همواره بر آن هستند تا به فرگشتی فناناپذیر از روح قومی، که همانا یگانه انگیزه کنش ها و آرزوهای آنان است، دست یابند.
کمالی سروستانی با تاکید بر اینکه فردوسی در اوج رواج قصیده سرایی در ایران، مثنوی سرایی را برگزید، تصریح کرد: اما نه به باور ستایش معشوق و صاحبان قدرت، که در جهت سرایش شعری مستند، توام با نرمآهنگی کلام و سادگی بیان و در باور عشق به تاریخ و ارزش های دیرین قوم خود؛ و این امر، فردوسی را از دیگر شاعران همزمان خویش که فردگرا و تکرو بودند، متمایز کرد. از همین روست که فرگردهای شاهنامه را مملو از تلاش ها و کوشش های پایان ناپذیر انسان هایی می یابیم که در این سپنج سرای گیتی، برای یاری اهورامزدا و نابودی اهریمن به کار می جویند.
کمالی سروستانی عنوان کرد: نگریستن با نگاهی انتقادی به وضعیت موجود با امید به برساختن فضایی که در آن آرمان های بشری تحقق یابد و عدالت و دادخواهی، صلح و دوستی، تساهل و مهرورزی، مفاهیمی دست یافتنی تلقی شوند؛ حرکت ناخودآگاه جمعی جامعه به سویی که در آن نشانی از بحران انسانی یافته نشود.
وی افزود: کاخ عظیمی که روزگارانی به دست توانمند فردوسی پایه ریخته شد، اینک به دانش و بخردی و هنرمدانی دیگر چون سعدی و حافظ عزت و نام آوری یافته است.
مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس در پایان تصریح کرد: امروز نیز برپایی خوش شگون «انجمن حماسه پژوهی پارس» در امتداد برپایی مراکزی نظیر سعدی شناسی، حافظ شناسی نشان از بختیاری مردمان این سرزمین می دهد تا این انجمن ها و مراکز در امتداد باور به اعتلای نام ایرانی و ایران زمین، همسوی با یکدیگر به کنکاش داشته ها و شرح یافته ها بپردازند.
رییس انجمن حماسهپژوهی فارس در این رویداد به پیشینه ایجاد انجمن فوق پرداخت.
عبدالرسول صادقپور از ظرفیتهای استان فارس و اهداف انجمن حماسهپژوهی نام برد و افزود: بالا بودن ظرفیت پژوهش بر روی آثار حماسی به ویژه شاهنامه خوانی، کمک به ظرفیت های استان در حوزه گردشگری، توجه مردم فارس به آیین پهلوانی و زورخانه ای، علاقه شدید مردم خطه فارس به شاهنامه خوانی، تجزیه و تحلیل داستان های حماسه ملی ایران و هنرهایی که به نوعی با شاهنامه در ارتباط هستند مانند نقالی، پرده خوانی هنرهای زورخانه ای و... ضرورت شکل گیری انجمن را یادآوری می کند؛ بنابراین با توجه به اهداف ترسیم شده ایجاد انجمن را دنبال کردیم .
او در ادامه به اهداف انجمن حماسه پژوهی پارس پرداخت و گفت: آشنا کردن دانش آموزان با حماسه ملی با همکاری آموزش و پرورش، تالیف کتابهای آموزش شاهنامه با محتوای آموزش خواندن، آموزش داستان ها، معرفی شخصیت ها و...، برگزاری مسابقه های مختلف در سطح مدارس اصناف و گروه های علاقه مند، تعامل با همه سازمان ها و مراکز فرهنگی انجمن های ادبی و هنری به منظور هم افزایی در توسعه علمی و فرهنگی، برگزاری کارگاه های آموزشی نقد تخصصی و تجزیه و تحلیل داستان های حماسی با استفاده از استادان برجسته استانی و کشوری و برگزاری همایش ها و جشنواره های علمی و آیینی و هنری در سطح استان و کشور از جمله هدف های این انجمن است.
رئیس دبیرخانه انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان فارس نیز در این آیین گفت: فردوسی افزون بر ارجمندیاش نزد فرهیختگان و حماسهپژوهان نزد مردم نیز دارای جایگاه والایی است.
عبدالنبی سلامی با بیان اینکه پیشینه فردوسی نزد مردم ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است افزود: اگر دیوان حافظ مو به مو نزد مردم خوانده میشود، اما مردم و اندیشمندان به ویژه اقوام فارس ارادت خاصی به شاهنامه دارند.
رییس مرکز حافظ شناسی نیز با بیان اینکه فردوسی دادگستری و خردگرایی را گسترش داد، افزود: ما در فرهنگ خود شخصیت های بزرگی داریم که هریک برای خویش خورشیدی درخشان هستند از این رو ما نمی توانیم فقط به سعدی و حافظ بپردازیم هرچند که شهر ما متعلق به اینهاست.
کاووس حسنلی اظهار کرد: بدن فرهنگی ما مانند بدن فیزیکی نیازهایی دارد؛ بدن فرهنگی ما اگر سعدی و حافظ را نداشته باشد دچار ضعف و کرختی می شود .
این استاد دانشگاه گفت: مولانا در فرهنگ ما می تواند ما را از آسیب ها مصون بدارد. ما نمی توانیم در شیراز فقط سعدی و حافظ داشته باشیم و اندیشه خیامی نداشته باشیم یا به فردوسی نپردازیم در حالیکه او بی گمان شناسنامه ملی ماست؛ اگر شاهنامه نبود و نباشد حتما چیز بزرگی را از دست داده ایم
|