در آستانه فرارسیدن روز جهانی شعر که هرسال روز اول بهار با نخستین بامداد فروردین برگزار میشود، اصحاب ادب در دانشکده فرهنگ و هنر شیراز به پیشواز این روز گرد هم آمدند و دو تالار را به نام منصور اوجی و غلامحسن اولاد نامگذاری کردند.
رئیس مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس در مراسم بزرگداشت روز شعر و تجلیل از منصور اوجی و غلامحسین اولاد با بیان اینکه زلف شلال اولاد، دیرزمانی است که با شعر او عجین شده است، گفت: غرور شاعرانه اولاد نوعی تشخص به رفتار و آثارش می دهد. او جوهره شعر اصیل است و سرچشمه های زلال شاعری را نیک یافته است.
کوروش کمالی سروستانی تنوع مضامین در شعرهای اولاد را برشمرد و افزود: اسب پرخروش خیال او چنان تازیانه می زند که دشت و صحرا و تاریخ و اسطوره و زندگی و سیاست و عشق را نازک اندیشانه در می نوردد. گرچه در مثنوی و رباعی و دوبیتی و ترانه سرایی، دستی توانمند دارد، اما حلاوت و دل پذیری غزل هایش از لونی دیگر است. تصاویر و مضامین در اشعار اولاد اگرچه یادگار سنتهای غزل دیروز و امروز ادب فارسی است، اما آثار او بر پایه نگاه معاصر به پدیده ها، شکل یافته اند و در پرنیان کلامش به تجلی رسیده اند.
مدیر دانشنامه فارس دیگر شاخصه شعرهای اولاد را حاوی رگه هایی از دلتنگی و یاس در نگاه و بیان شاعرانه اش دانست و افزود: این بی تردید برخاسته از رنجی است که از نیستان دل او متاثر و حیران است اما غالب اشعارش از سویدای عاشقی لبریز است.
کمالی سروستانی این شاعر و نویسنده شیرازی را در نقد شعر و قصه آدینه شب های رادیو شیراز ستود و گفت: احساسی که در ناخودآگاهی شاعرانگی اش در لحظه هایی ناب و خاص پدیدار می شود، میزبانی می کند. گویی اولاد ما را در شعرش به رستاخیزی عاشقانه فرا می خواند تا فراتر از روزمرگی هایمان دمی بیاساییم و سهم ذهن و روحی خویش را با مهرگویه های او پیوند دهیم.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در این مراسم شعر را یکی از هنرهای ادبی دانست و گفت: از این طریق می توان میان فرهنگ های گوناگون پیوندی عمیق ایجاد کرد. شاعران با کلام آهنگین خود توانسته اند سدی بزرگ در برابر زوال زبان ایجاد کنند و شعر می تواند با ایجاد تفاهم میان فرهنگ ها عاملی برای تضمین صلح جهانی باشد.
بهزاد مریدی افزود: در ایران شعر یکی از ستون های ادبیات و ادبیات ستون مستحکم عشق، عقل و احساس به شمار می رود و از سابقه ای هزارساله برخوردار است. همچنین شیراز پرورش دهنده شاعران ارجمندی است که بزرگداشت آنان را بر خود فرض می دانیم.
وی با تاکید بر اینکه "یکی از این فرزانگان استاد منصور اوجی است که در تنومند درخت شعر فارس جایگاهی بزرگ دارد" بیان کرد: دیگر فرزانه عزیزی که ما حضور او را افتخار می دانیم استاد غلامحسن اولاد است که غزل های او شعر و شعور این خطه از ایران را پرورانده و به اوج شکوه رسانده است.
مریدی از برگزاری برنامه های متنوع هنری در تعطیلات سال نو خبر داد و گفت: سال ٩٥ در شیراز با انبوهی از برنامه های فرهنگی و هنری از تئاترهای خیابانی تا نمایشگاه کتاب و آثار تجسمی تحویل می شود.
او مضمون اغلب این برنامه ها را سنت باستانی نوروز دانست و گفت: این برنامه ها در شهرستان های مختلف استان به ویژه شهرستان های گردشگرپذیری مانند پاسارگاد برگزار می شود و سایت های گردشگری همچون آرامگاه کوروش میزبان برنامه هایی چون تئاتر و ... خواهند بود.
مریدی اظهار کرد: در ورودی تالار حافظ نمایشگاه کوچک کتاب شیراز به همراه نمایشگاه هنرهای تجسمی با ٣٣ اثر و نمایشگاه عفاف و حجاب با ٣٥ اثر در شیراز برگزار می شود. در نمایشگاه عفاف و حجاب نوع پوشش در دوره های مختلف تاریخی ایران به نمایش در می آید.
او افزود: در نوروز ٩٥ سینمای هنر و تجربه عصرها به پخش فیلم می پردازد و در نقاط مختلف شیراز نمایش های خیابانی را خواهیم داشت که در آن چند نفر تئاتر خیابانی برگزار می کنند. مضمون همه برنامه ها هم آیین های سنتی مرتبط با نوروز است.
همچنین معاون فرهنگی جهاددانشگاهی استان فارس گفت: در شعر فارسی کمتر شاهد شعر کوتاه هستیم. اوجی کوتاه می گوید چون شیرازی است. همچنین ذهنش انباشته از شعرهای شیخ اجل است و مقلد او در ایجازگویی به شمار می رود. از منظر هستی شناسی اوجی خیام وار زندگی را کوتاه می بیند.
محمدرضا خالصی ادامه داد: این کوتاه گویی از فرهنگ شیرازی او گرفته شده است و ربطی به هایکو ندارد. شعرهای او بسیار مستحکم است و واژگان در شعرهای او در هم بسته شده است.
وی افزود: ما در شهری زندگی می کنیم که بزرگانی مانند حافظ، سعدی و... در آن زیسته اند و هر دوره از تاریخ این شهر غزل سرایان بزرگی داشته است. غزل گفتن در شهر ما کار ساده ای نیست و غزل به نوعی برآیند فکر و شعور ملت ماست و نگاه زیباشناختی مردم ما با غزل شکل گرفته است.
برنده هفتمین جایزه ادبی جلال آل احمد نیز در این آیین گفت: من به عنوان مخاطب و علاقه مند به حوزه شعر باید بگویم در شهری زندگی می کنیم که بزرگانی همچون حافظ ، سعدی و خواجو غزل سرایی کرده اند و کسی به این راحتی نمی تواند در این جا غزل و شعری بگوید که فراگیر شود.
ابوتراب خسروی افزود: غزل برآیند فرهنگ و شعور دیار ماست و نوع زیباشناسی ملت ما با شعر شکل گرفته و در جامعه به قدری شدت تاثیر داشته و دارد که بقیه هنرهای ایرانی را تحت تاثیر قرار می دهد.
نویسنده رمان «ملکان عذاب» گفت: همه هنرهای اصیل ایرانی از جمله، معماری ، منبت ، خاتم کاری و... خودشان را با غزل تطبیق داده اند و بهتر است تا رمان با هویت ایرانی را ببریم به سمت هنرهای ایرانی که در غزل های حافظ است.
خسروی با اشاره به اینکه غزل در حیات هنرهای ملی ایران زمین و در همه مراتب حرف خود را می زند، بیان کرد: در قالی بافی ایرانی، هر گوشه و جزئیاتش گرد هم آمده و همانند یک غزل در مجموع کلیتی را می سازد و همه اینها تاثیر گرفته از غزل ایرانی است که شعر اولاد نیز در شهر شیراز، سرشار از غزلسرایی ناب است و نشان از جرات و توانایی او در این باب دارد.
منصور اوجی نیز گفت: در گذشته برنامه هایی این چنینی تعطیل شده بود اما امروز بوی بهبود اوضاع جهان به مشام می رسد.
این شاعر پیشکسوت در بزرگداشت روز جهانی شعر، از سیمین بهبهانی و مهدی اخوان ثالث یاد و شعرها و خاطراتی از این دو شاعر نام آشنا بیان کرد.
اوجی اخوان را «بزرگ» و « شاعر ماندگار» روزگار ما توصیف کرد و شعر «دریچه» و «نماز» اخوان ثالث را خواند.
او همچنین با بیان اینکه سمیمن بهبهانی در وزن «مولوی» زمان ما است گفت: این بانوی شاعر ١٠٠ وزن را به شعر فارسی اضافه کرده است و برخی ناآگاه به او انتقادهای بی مورد کرده اند.
وی دو شعر «شلوار تاخورده دارد، مردی که یک پا ندارد» (که در سال ١٣٦٦ سروده شده است) و «دوباره می سازمت وطن» را دو شعر جهانی این بانوی شاعر دانست که به گفته او، در عرصه اشعار ضدجنگ جهان کم نظیر است.
اوجی گفت: از اینکه در شهری هستم که سعدی و حافظ در آن نفس کشیده اند احساس غرور می کنم. در این شهر توللی اولین کسی بود که به نیما لبیک گفت و با هاشم جاوید شروع به سرودن شعر سپید کرد. همایونی و دستغیب نیز به سرودن شعر پرداختند و من و پرویز خائفی ٥٠ سال است شعر سپید می گوییم .
او به انتشار بیش از ٢٠ کتاب شعر و گزیده ای که هوشنگ گلشیری از آثار او منتشر کرده اشاره و خاطرنشان کرد: سیمین دانشور نیز مقاله زمان آگاهی و مرگ آگاهی را درباره اشعارم منتشر کرد. بسیاری شعر و شیراز را بن مایه اشعار من دانستهاند اما عشق، مرگ، شیراز و ... بن مایه کارهای من هستند که شعرهای در برگیرنده آن ها را به کتاب هایی مجزا مبدل ساختم.
اوجی در ادامه شعری از خود با عنوان «شعر یعنی ...» را برای حاضران خواند.
غلامحسن اولاد دیگر شاعری که در روز جهان شعر تالاری به نامش نامگذاری شد، گفت: ١٠ سال در مراسم رسمی شرکت نکردم تا اینکه در دولت جدید و مدیریت دکتر مریدی تلاش زیادی در عرصه فرهنگ انجام شد تا من با فضای فرهنگ آشتی کنم.
این شاعر غزل سرا و خالق «تریشه های غزل» و «تو سرو هم که نباشی بلندبالایی» گفت: برخی من را بنیانگذار غزل نو دانستهاند که اغراق آمیز است اما غزل من نیمه سنتی است و ارزش های ادبی معاصر و مدرن را جسورانه وارد غزل کردم و ذهن و زبان مستقلی دارم.
این شاعر بار دیگر از فضای به وجود آمده در حوزه فرهنگ قدردانی و ابراز امیدواری کرد شعر و هنر در شیراز به جایگاه واقعی خود برسد.
|