اين دو تپه در حدود 800 مترى ضلع شمال غربى مقبره كوروش در دشت پاسارگاد و در نزديكى روستاى مبارك آباد قرار دارند. تل نخودى تپه كوچكى است كه 120 متر طول و حدود 80 متر عرض و 2 متر ارتفاع دارد. اين دو تپه در سال 1313 به وسيله سر اورال اشتاين و در سال 1330 به وسيله على سامى و در سال 1340 توسط خانم كلر گاف حفارى شده است. ضمن حفارى در تل خارى و تپه نخودى سفالهاى شكسته منقوش به شكل و فرم و رنگ سفالهاى تل باكون به دست آمده است. هم چنين سفالهاى قرمز، خاكسترى، ساده و خشنى در اين منطقه يافت شده است. در اين دو تپه اشيايى چون سنجاق و چاقوى مسى، كاسههايى با پايههاى حلقوى، كاسههايى با كف مخروطى، ساغرها، فنجانها و سبوها با تزييناتى از نقوش هندسى، تيغهاى تراشهاى، ادوات سنگى مانند سرگرز سنگى و سر دوك گلى و پيكرههاى گلى به شكل حيوان و انسان پيكرك گلى به شكل گوسفند و نيز تعدادى پيكرك به شكل سر گراز و بقاياى اسكلت يك كودك به دست آمده است. هم چنين در اين تل حياط‌هاى ساختمانهايى كشف گرديده كه در آنها چند اتاق تعبيه شده است. اتاقى با 4 متر طول و 80 سانتى‌متر عرض، درهاى خشتى دستساز مربع شكل با ابعاد 45 سانتى‌متر، بقاياى تنورى در داخل اتاق كه بر روى سكويى به وسعت 85 سانتى‌متر مربع بنا شده و هواكشى در ضلع شمالى آن نيز از ديگر كشفيات اين تل مىباشد. اين تل در تاريخ 9/2/1382 با شماره 8491 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: اقليم پارس، سيد محمدتقى مصطفوى، نشر تابان، تهران، 1364، ص 14 / ايران در پيش از تاريخ، باستانشناسى ايران از آغاز تا سپيدهدم شهرنشينى، صادق ملك شهميرزادى، سازمان ميراث فرهنگى كشور، 1378، ص 442 / مرورى بر پنجاه سال باستانشناسى ايران، عزتاللّه نگهبان، سازمان ميراث فرهنگى كشور (پژوهشگاه)، تهران، 1376، ص 401.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
